Raptularz
  • archiwum
  • podcasty
  • autorzy
  • pół serio
e-teatr
e-teatr

ISSN 2956-8609

ZBIGNIEW RASZEWSKI. STULECIE URODZIN

Pinakoteka Zbigniewa Raszewskiego

13.06.2025

Wśród materiałów z archiwum Zbigniewa Raszewskiego znajduje się przecięta wpół koperta formatu C6 z odręcznym napisem „Najpiękniejsze obrazy”. Włożono do niej 44, zapisane ręką Profesora fiszki formatu A7 (oraz kilkanaście czystych).

Najwyraźniej Raszewski sposobił się do sporządzenia listy swoich ulubionych dzieł malarskich. Notatki prezentują wszystkie poziomy uszczegółowienia, przy czym łatwo wywnioskować, jakie dane winna zawierać gotowa fiszka: artysta | tytuł (tytuły) | datowanie | miejsce przechowywania | literatura przedmiotu | ew. uwagi. Najbardziej „zaawansowane” fiszki tej minikartoteki (jest ich zaledwie kilka; na większości znalazło się bowiem tylko nazwisko artysty), zapisane są po obu stronach, a oprócz nazwiska artysty i tytułu dzieła zawierają datowanie, warianty tytułu (także oryginalnego), miejsce przechowywania, czasem adres bibliograficzny odsyłający do literatury przedmiotu. Część tych danych dziś się zdezaktualizowała: dzięki postępom badawczym zmieniono lub uściślono datowanie, niektóre dzieła przewędrowały do innych galerii (kilka obrazów, niegdyś eksponowanych w Luwrze, dziś można oglądać w Musée d'Orsay). Czasem trudno rozstrzygnąć bez wątpliwości, który obraz Raszewski miał na myśli (jak w przypadku Aktu Williama Etty’ego).

Na kilku fiszkach (tych z tytułem dzieła) Raszewski postawił „ptaszek”; być może w ten sposób Profesor oznaczał obrazy, które oglądał na żywo. Widać, że pracował nad kartoteczką, zdarzają się bowiem autokorekty lub zapiski sporządzone innym długopisem. 

Oczywiście cytowane poniżej zestawienie jest tylko pierwociną zamierzenia i należy traktować je jako ciekawostkę. W Raptularzu (Londyn 2004) Raszewski wyznaje, że jego ulubionym malarzem jest Carl Spitzweg (t. 2, s. 690), w kartoteczce odnotowany tylko jako nazwisko na fiszce. W jednym z listów do Małgorzaty Musierowicz odnajdujemy postscriptum z takim wyznaniem: "Już dawno temu chciałem Pani napisać, że najpiękniejszym obrazem świata jest moim zdaniem Adoracja Baranka van Eycka..."; nieco później Profesor pisze, że jako drugie dzieło stawia tegoż Portret Arnolfinich1 – oba w kartotece odnotowane. Trzykrotnie powoływany jest w niej Rembrandt i aż czterokrotnie Caspar David Friedrich, ledwie o pokolenie starszy od Spitzwega, a wywodzący się z tego samego kręgu kulturowego. Być może to dalece niekompletne zestawienie, w połączeniu z rozproszonymi w Raptularzu wzmiankami, pozwoli czytelnikowi – choć w ograniczonym zakresie – rozeznać się w estetycznych upodobaniach Zbigniewa Raszewskiego. 

Tekst w nawiasach kwadratowych (rozwinięcia skrótów, wyjaśnienia obcych zwrotów, dopowiedzenia) pochodzi ode mnie. Nieliczne błędy w zapisach i wątpliwości co do prawidłowości odczytania oznaczyłam odpowiednio jako: [!], [?]. Fiszki opatrzone „ptaszkiem" oznaczyłam asteryskiem (*).

oprac. Małgorzata Piekutowa


Zbigniew Raszewski NAJPIĘKNIEJSZE OBRAZY 

Fra Angelico, Sąd Ostateczny. Raj (detal), 1425–1430 | tempera, deska | Florencja, San Marco

Fra Angelico
Zbawieni (Sąd Ostateczny)
1432–1435
Florencja, Museo di San Marco
Uwaga na późniejsze wersje!
v.[erte]

[na rewersie:]
L’opera completa dell’Angelico.
Presentazione di E.[lsa] Morante.
Apparati critici e filologici di U.[mberto] Baldini
Milano 1970, tom. IV-V.

Fra Angelico
Anioły (Pala dell’ Incoronazine)
Paryż, Luwr
v.[erte]

[na rewersie:]
Morante, Baldini, tom. XI
Strona prawa!
Por. Aryan! [?]

Bosch

*Boucher François
Diana wychodząca z kąpieli, 1742
Paryż, Luwr

Bruegel

Caravaggio
Bachus

Castagno
Dawid

Chagall

Courbet
Dzień dobry panie Courbet

Gustave Courbet, Dzień dobry, panie Courbet, 1854 | olej, płótno | Montpellier, Musée Fabre
Honoré Daumier, Wagon trzeciej klasy, 1864 | olej, płótno
Nowy Jork, Metropolitan Museum of Art

Daumier
Wagon III klasy

David Jacques-Louis
Madame Récamier, 1800
Paryż, Luwr

*Delacroix Eugène
Wolność wiodąca lud na barykady, 1830
Paryż, Luwr

*Dürer Albrecht
Czterej apostołowie, 1526
Monachium, Stara Pinakoteka

Etty William
Akt

*Van Eyck Jan
Adoracja Baranka
1432
Gandawa, K.[atedra] św. Bawona

*Van Eyck Jan
Małżonkowie Arnolfini
Recte [właściwie]:
(Portret Małżonków A-nich), 1434
Londyn, National Gallery

Caspar David Frierdrich, Morze lodu, 1823/24 | olej, płótno
Hamburger Kunsthalle
Caspar David Friedrich, Etapy życia, ok. 1834 | olej, płótno
Lipsk, Museum der bildenden Künste

Friedrich Caspar David
Der Wanderer über dem Nebelmeer, ok. 1818
Hamburg, Kunsthalle

Friedrich Caspar David
Kreidefelsen auf Rügen
Winterthur
, Stiftung Oskar Reinhart
ok. 1818

*Friedrich Caspar David
Wrak statku „Nadzieja”, ok. 1823/24
Hamburg, Kunsthalle
recte: Das Eismeer, (Die verunglückte Nordpolexpedition, Die verunglückte Hoffnung)

Friedrich Caspar David
Die Lebensstufen (Strandbild, Strandszene in Wiek)
Lipsk, Museum der Bildenden Künste, ok. 1835

*Gierymski Maksymilian
Portret powstańczy, ok. 1873
Warszawa, Muzeum Narodowe

Giotto
[Giotto], Opracowali Edit i Heinrich Trost
W[arszawa] 1972

Goya
Parasol

El Greco
Świątobliwy król

van der Heyden Jan
Widok Oude-Zijas-Voorburgwal [!]

Lorenzetti
Rządy dobre

Malczewski

Manet
Flecista
1866
Jeu de Pomme [Paume]

Jan van der Heyden, Widok Oudezijds Voorburgwal z Oude Kerk w Amsterdamie, 1670
olej, deska | Haga, Mauritshuis
Édouard Manet, Flecista, 1866
olej, płótno | Paryż, Musée d’Orsay

Martini
Zwiastowanie

Matejko

*Michał Anioł
Stworzenie Adama, 1508–1511
Watykan, Sykstyna

*Millet François
Anioł Pański, 1858–59
Paryż, Luwr

Moretto [Moroni]
Krawiec

Rembrandt van Rijn
Lisowczyk

*Rembrandt van Rijn
Powrót syna marnotrawnego
, 1668–69
Leningrad, Ermitaż

*Rembrandt van Rijn
Zaparcie się św. Piotra
Amsterdam, Rijksmuseum

*Renoir Auguste
Moulin de la Galette, 1876
Paryż, Luwr

Rousseau Henri

Spitzweg

Tintoretto
Cena [Ostatnia wieczerza]

Turner
Ostatnia podróż „Fighting Téméraire” [!]

Tycjan

Whistler

Wyspiański

Przypisy:

  • 1 Zbigniew Raszewski, Listy do Małgorzaty Musierowicz, Warszawa 1999, s. 131, 135.

Archiwalium pochodzi ze zbiorów Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie (Pracownia Dokumentacji Teatru im. Barbary Krasnodębskiej).

89/90

Leszek Mądzik. Przejścia

Czytaj również:

  • Światło i Mrok. Teatr Leszka Mądzika
    13.06.2025
  • Upamiętnienie
    13.06.2025
  • Leszek Mądzik – artysta o szczególnej wrażliwości
    13.06.2025
  • Laudacja dla Leszka Mądzika
    13.06.2025
  • Addendum. Krótka historia jednego drzewa i dwóch fotografii
    13.06.2025
  • Z czerni wydobywa się światło
    z Wojciechem Kaczmarkiem rozmawia Jarosław Cymerman
  • Lepiej się lamentuje w wodzie
    z Anną Chodakowską rozmawia Michał Smolis
  • Wizjonerzy nie są popularni
    z Krzysztofem Cugowskim rozmawiają Jarosław Cymerman i Michał Januszaniec
Raptularz

ISSN 2956-8609

Wydawca

Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego
ul. Jazdów 1
00-467 Warszawa

www.instytut-teatralny.pl

Redakcja

kolegium w składzie:
Grzegorz Kondrasiuk, Małgorzata Piekutowa,
Michał Smolis, Maryla Zielińska (do 31.12.2024)

raptularz@instytut-teatralny.org

wideo: Alicja Borowiec, Michał Januszaniec
montaż podcastów:
Dorota Kołodziejczyk, Michał Januszaniec